نخستين چاپخانهی ايران
نخستين چاپخانهی ايران
خانم «علمیه» در خاطراتش ميگويد : «زمان حمل، گاومیشهای حامل دستگاههای چاپ از کوچههای تنگ و باریک محلهی منجم تبریز به اجبار دیوارهای تعداد زیادی از خانههای همسایهها را فرو ریخته و خراب کردند که حاجی حاج آقا هزینه بازسازی دیوارهای فرو ریخته را نیز متحمل شدند.»
زینالعابدین مطبعه چی
خانم «علمیه» در خاطراتش ميگويد : «زمان حمل، گاومیشهای حامل دستگاههای چاپ از کوچههای تنگ و باریک محلهی منجم تبریز به اجبار دیوارهای تعداد زیادی از خانههای همسایهها را فرو ریخته و خراب کردند که حاجی حاج آقا هزینه بازسازی دیوارهای فرو ریخته را نیز متحمل شدند.»
زینالعابدین مطبعه چی
خانم علميه دختر «حاجی حاج آقاعلميه» است. «زینالعابدین مطبعهچی» يعني
همان حاجی «حاج آقا علمیه»، نود سال پس از پدر بزرگش، «میرزا زینالعابدین
تبریزی»، هنرمند آذربایجانی، ماشین چاپی را از اروپا خریداری کرده و از راه
کشور مصر وارد بندر استانبول و از این بندر توسط چهل گاومیش به تبریز
آورده بود .
«حاجی حاج آقا علمیه» همرا با دستگاههای چاپ سنگی خود هشت تن از متخصصین صنعت چاپ را نیز از کشور آلمان برای نصب و آموزش این دستگاهها به تبریز آورد. این آلمانیهای متخصص صنعت چاپ در خانهی «حاجی حاج آقا» که ماشینهای چاپ نیز در بخشی از این خانه ۲۲۰۰ متر مربعی دایر شده بود ساکن شدند.
«حسین امید» در کتاب «اولینها» مینویسد: «در میان مطابع سنگی معروف تبریز میتوان مطبعه سنگی علمیه (چاپ سنگی علمیه) را نام برد که در سال ۱۲۹۰ خورشيدي بنياد یافت و این مطبعه در چاپ کتابهاي مختلف خدمتهاي فراوان و مهمی كرده است.»
«حاجی حاج آقا علمیه» همرا با دستگاههای چاپ سنگی خود هشت تن از متخصصین صنعت چاپ را نیز از کشور آلمان برای نصب و آموزش این دستگاهها به تبریز آورد. این آلمانیهای متخصص صنعت چاپ در خانهی «حاجی حاج آقا» که ماشینهای چاپ نیز در بخشی از این خانه ۲۲۰۰ متر مربعی دایر شده بود ساکن شدند.
«حسین امید» در کتاب «اولینها» مینویسد: «در میان مطابع سنگی معروف تبریز میتوان مطبعه سنگی علمیه (چاپ سنگی علمیه) را نام برد که در سال ۱۲۹۰ خورشيدي بنياد یافت و این مطبعه در چاپ کتابهاي مختلف خدمتهاي فراوان و مهمی كرده است.»